Μόλις εμφανιστεί ο καρπός αρχίζουμε το ράντισμα εναντίων της ψείρας, μελίγκρας και σκουληκιού με επανάληψη κάθε 20 με 25 μέρες. Τα ραντίσματα αυτά τελειώνουν με την πτώση των φύλλων.
Η θρέψη της μηλιάς είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων μεταξύ των οποίων είναι το είδος και η ανάλυση του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής και το μέγεθος της καλλιέργειας. Παρόλα αυτά μετά από πολυετή συστηματική έρευνα έχει βρεθεί ότι οι ετήσιες θρεπτικές ανάγκες της μηλιάς ανά στρέμμα στα κύρια μακροστοιχεία είναι οι εξής:
Έκτος από τα κύρια μακροθρεπτικά στοιχεία (N, P, K), τα μηλοειδή έχουν υψηλές ανάγκες σε ασβέστιο, ψευδάργυρο και Βόριο.
Τα μήλα εκτός από μακροστοιχεία και ιχνοστοιχεία, έχουν επιπλέον ανάγκη για φυσικές προωθητικές ουσίες (κυτοκινίνες, αυξίνες, γιββερελλίνες), αμινοξέα, βιταμίνες και υδατάνθρακες.
Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες τροφοπενίες των μήλων είναι η τροφοπενία Ασβεστίου (Ca), Ψευδαργύρου (Zn), Βορίου (Β) και Σιδήρου (Fe).
Η τροφοπενία Ασβεστίου προκαλεί την πικρή κηλίδωση (bitter pit). Οι καρποί παρουσιάζουν νεκρωτικές κηλίδες και στα σημεία αυτά η γεύση των καρπών είναι πικρή.
Τα συμπτώματα της τροφοπενίας Ψευδαργύρου είναι μικροφυλλία και μεσονεύρια ή περιφερειακή χλώρωση στα φύλλα.
Η τροφοπενίας Βορίου δημιουργεί ως επί το πλείστον συμπτώματα στους καρπούς και πιο σπάνια στα φύλλα. Οι καρποί αποκτούν καστανές νεκρωτικές κηλίδες και στο εσωτερικό της σάρκας παρατηρούνται καστανές περιοχές.
Η τροφοπενία Σιδήρου προκαλεί κιτρίνισμα στα φύλλα ενώ τα νεύρα τους διατηρούν το πράσινο χρώμα τους.
Οι κυριότεροι εχθροί της μηλιάς περιγράφονται παρακάτω.
Η Καρπόκαψα των μηλοειδών – Cydia pomonella είναι από τους πιο σοβαρούς εχθρούς των μήλων. Η προνύμφη αυτού του λεπιδοπτέρου εισέρχεται στον καρπό και τρώει τη σάρκα και τα σπόρια του καρπού. Η προσβολή είναι εμφανής εξωτερικά από τα αποχωρήματα που βγάζει η προνύμφη έξω από την οπή εισόδου. Οι προσβεβλημένοι καρποί είτε πέφτουν πρόωρα είτε καθίστανται ακατάλληλοι για κατανάλωση.
Οι αφίδες είναι μια ομάδα εντόμων που προκαλούν σημαντική ζημιά στα μήλα. Τα κυριότερα είδη αφιδών που προσβάλλουν τα μηλοειδή είναι τα παρακάτω: η Πράσινη αφίδα της μηλιάς Aphis pomi, η Ρόδινη αφίδα της μηλιάς Dysaphis plantaginea και η Ματόψειρα ή Βαμβακάδα της μηλιάς Eriosoma lanigerum. Οι αφίδες κυρίως μυζούν τους χυμούς των φύλλων προκαλώντας τη συστροφή τους και την παραμόρφωση των καρπών.
Οι ξυλοφάγες προνύμφες των λεπιδοπτέρων Ζευζέρα Zeuzera pyrina και Κόσσος Cossus cossus είναι πολύ επιζήμιοι εχθροί των μηλοειδών καθώς μπορεί να προκαλέσουν ακόμα και την ξήρανση των δένδρων. Οι προνύμφες δημιούργουν στοές στο εσωτερικό των δένδρων.
Η Ψώρα του Σαν Σοζέ Quadraspidiotus pernicosus (San Jose scale) είναι ένα κοκκοειδές το οποίο προσβάλει τους καρπούς, τους βλαστούς και τον κορμό των δένδρων. Στους καρπούς δημιουργούνται κηλίδες οι οποίες μειώνουν σημαντικά την εμπορική τους αξία.
Η Οπλοκάμπη Hoplocampa testudinea είναι ένα υμενόπτερο του οποίου η προνύμφη προσβάλλει τους καρπούς δημιουργώντας χαρακτηριστικές επιμήκεις ουλές. Οι προσβεβλημένοι καρποί παραμορφώνονται και πολλές φορές πέφτουν.
Τα μήλα προσβάλλονται τόσο από μυκητολογικές, όσο και από βακτηριολογικές και ιολογικές ασθένειες. Οι κυριότερες περιγράφονται παρακάτω.
Το Φουζικλάδιο είναι η πιο σοβαρή μυκητολογική ασθένεια των μήλων και οφείλεται στο μύκητα Venturia inequalis. Προσβάλλει τις μηλιές και προκαλεί καστανές κηλίδες στα φύλλα, ακόμα και φυλλόπτωση. Τα συμπτώματα στους καρπούς ποικίλουν από υποβάθμιση της ποιότητάς τους μέχρι και ολική παραμόρφωση.
Το Ωίδιο είναι μια ασθένεια που προκαλείται από το μύκητα Podosphaera leucotricha και προσβάλλει τις μηλιές. Τα συμπτώματα του ωιδίου είναι συστροφή φύλλων, λευκή εξάνθηση στα φύλλα και τους βλαστούς και τέλος δερμάτωση των καρπών.
Η Φαιά σήψη (Μονίλια) οφείλεται στους μύκητες Monilinia laxa και Monilia fructigena και προσβάλλει όλα τα μηλοειδή. Προκαλεί μεταχρωματισμό, μαλάκωση και τελικά πτώση των καρπών.
Η κυριότερη βακτηριολογική ασθένεια των μηλοειδών είναι το βακτηριακό κάψιμο των μηλοειδών που οφείλεται στο βακτήριο Erwinia amylovora. Προσβάλλει τις μηλιές και έχει ως κύριο σύμπτωμα το μαύρισμα των βλαστών, των φύλλων, των ταξιανθιών και των καρπών που φαίνονται σαν καμμένα.
Η σοβαρότερη ιολογική ασθένεια είναι η χλωρωτική κηλίδωση των φύλλων της μηλιάς (apple chlorotic leaf spot) η οποία προκαλεί χλωρωτικές κηλίδες πάνω στα φύλλα και συχνά φυλλόπτωση.
Η βασική λίπανση με τύπους λιπασμάτων που περιέχουν τα 3 κύρια θρεπτικά στοιχεία Ν, Ρ, Κ σε αναλογία συνήθως από 1:1:1 έως 2:1:1 είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος λίπανσης στα μήλα. Τα κύρια πλεονεκτήματα της βασικής λίπανσης είναι η κάλυψη των αναγκών των δέντρων από την έναρξη της νέας βλάστησης με σχετικά χαμηλό κόστος και λίγα εργατικά. Η αναλογία κύριων θρεπτικών στοιχείων Ν-P-K που πρέπει να εφαρμόζεται είναι απόρροια Εδαφικής Ανάλυσης και συνεκτίμησης των αναγκών της καλλιεργούμενης ποικιλίας και των κλιματικών συνθηκών που επικρατούν.
Οι λύσεις της HUMOFERT ΑΒΕΤΕ για τη βασική λίπανση της μηλιάς είναι:
Η εφαρμογή διαφυλλικών ψεκασμών με υδατοδιαλυτά και υγρά λιπάσματα στα κρίσιμα αναφορικά με τη θρέψη των μήλων στάδια (ανθοφορία, καρπόδεση, μεγέθυνση καρπού, ωρίμανση) έχει πολύ σημαντικά οφέλη. Η απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων από τα φύλλα είναι άμεση, η ποσότητα των εφαρμοζόμενων λιπασμάτων μικρή και επιπλέον επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εφικτός ο συνδυασμός των λιπασμάτων με τα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα, δεν προστίθεται εργατικό κόστος και καύσιμα για την εφαρμογή.
Η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ διαθέτει μεγάλη γκάμα υδατοδιαλυτών και υγρών λιπασμάτων, κατάλληλων για τη διαφυλλική λίπανση της μηλιάς.
Για την πρόληψη των τροφοπενιών που εμφανίζονται στα μήλα συστήνουμε τη χρήση μιγμάτων ιχνοστοιχείων που περιέχουν όλα τα απαραίτητα για τη θρέψη των μηλοειδών μίκρο θρεπτικά στοιχεία. Επειδή τα περισσότερα μικρο- θρεπτικά στοιχεία που περιέχονται μέσα στα μίγματα ιχνοστοιχείων βρίσκονται σε χηλική μορφή, η αφομοίωσή τους από τα δέντρα είναι πολύ γρήγορη και γι' αυτό τα μίγματα ιχνοστοιχείων είναι πολύ αποτελεσματικά στη μείωση της εμφάνισης τροφοπενιών.
Η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ διαθέτει 3 μίγματα ιχνοστοιχείων με διαφορετική αναλογία μικρο- πρεπτικών στοιχείων το καθένα ώστε να καλύψει τις ανάγκες όλων των ποικιλιών μήλων.
Η τροφοπενία Ασβεστίου προκαλεί την πικρή κηλίδωση (bitter pit) στις μηλιές και πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγεται η εμφάνισή της καθώς προκαλεί μεγάλη υποβάθμιση των καρπών και απώλεια της εμπορικής τους αξίας.
Οι λύσεις της HUMOFERT ΑΒΕΤΕ στην πρόληψη και αντιμετώπιση της τροφοπενίας ασβεστίου στα μήλα περιλαμβάνουν τα σκευάσματα:
Καθώς η τροφοπενία Βορίου προκαλεί υποβάθμιση της ποιότητας των καρπών στα μήλα πράγμα που συνεπάγεται μειωμένη εμπορική τιμή, η εφαρμογή προληπτικών ψεκασμών με σκευάσματα Βορίου θεωρείται αναγκαία. Δεν πρέπει φυσικά να παραληφθεί η σημαντικότητα των χρόνων εφαρμογής των σκευασμάτων βορίου.
Η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ προτείνει 5 λιπάσματα Βορίου για την καλλιέργεια της μηλιάς:
Η τροφοπενία ψευδαργύρου στα μήλα αν και δεν εμφανίζει συχνά συμπτώματα στον καρπό, εντούτοις μπορεί να είναι η αιτία χαμηλής παραγωγής. Η παροχή στα δέντρα ψευδαργύρου σε ετήσια βάση αποτελεί σημαντική φροντίδα του καλλιεργητή που θέλει να μεγιστοποιήσει την παραγωγή του. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές μορφές ψευδαργύρου, συνιστούμε την εφαρμογή χηλικοποιημένων μορφών ώστε ο παραγωγός να είναι σίγουρος ότι η καλλιέργειά του θα λάβει την απαιτούμενη ποσότητα που χρειάζεται.
Τα σκευάσματα ψευδαργύρου που προτείνει η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ για την καλλιέργεια της μηλιάς είναι:
Ο σίδηρος είναι ένα από τα ιχνοστοιχεία που χρειάζονται τα μήλα. Όπως τα περισσότερα εδάφη είναι φτωχά σε σίδηρο με συνέπεια η εφαρμογή επιπλέον σιδήρου να κρίνεται απαραίτητη. Επιπλέον ο καλλιεργητής πρέπει να γνωρίζει ότι ο σίδηρος δεν είναι εύκολα απορροφήσιμος από τα δέντρα και μάλιστα η απορρόφησή του εξαρτάται πολύ από το pH του εδάφους.
Η HUMOFERT ABETE διαθέτει πολύ αποτελεσματικά σκευάσματα σιδήρου τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν στις μηλιές και προλάβουν μια πιθανή τροφοπενία σιδήρου ή να λύσουν άμεσα οποιοδήποτε πρόβλημα που οφείλεται στην έλλειψη σιδήρου.