Η θρέψη της αχλαδιάς καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων το είδος και η ανάλυση του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής, οι στρεμματικές αποδόσεις, η ποικιλία και η ηλικία της καλλιέργειας. Οι αχλαδιές έχουν ιδιαίτερες ανάγκες σε άζωτο, κάλιο αλλά απαιτούν και επάρκεια μαγνησίου. Οι μέσες ετήσιες θρεπτικές ανάγκες μιας πλήρως παραγωγικής φυτείας αχλαδιάς ανά στρέμμα στα κύρια μακροστοιχεία είναι οι εξής:
Εκτός από τα μακροστοιχεία, οι αχλαδιές έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις και στα ιχνοστοιχεία βόριο και σίδηρο και δευτερευόντως στον ψευδάργυρο. Επιπλέον, στην ολοκληρωμένη θρέψη της αχλαδιάς συμβάλλουν οι φυσικές προωθητικές ουσίες (κυτοκινίνες, αυξίνες, γιββερελλίνες), τα αμινοξέα, οι βιταμίνες και οι υδατάνθρακες. Οι αχλαδιές ευδοκιμούν σε εδάφη μέσης σύστασης, βαθιά και γόνιμα, με επαρκή οργανική ουσία. Επιπλέον, το έδαφος της αχλαδιάς θα πρέπει να έχει ικανοποιητική υδατοϊκανότητα, χαμηλή αλατότητα και περιεκτικότητα σε ενεργό ασβέστιο και pH 6-7,5.
Τροφοπενίες ιχνοστοιχείων που εκδηλώνονται συχνά στην αχλαδιά είναι οι τροφοπενίες βορίου, σιδήρου και ψευδαργύρου. Επιπλέον, εμφανίζονται και τροφοπενίες μαγνησίου, αζώτου και καλίου.
Έλλειψη αζώτου στην αχλαδιά πλήττει ποσοτικά και ποιοτικά την παραγωγή. Προκαλεί μειωμένη βλάστηση, χλώρωση, μικροφυλλία και φυλλόπτωση, καθώς και μειωμένη καρπόδεση λόγω αναστολής της ανάπτυξης των καρποφόρων οφθαλμών. Επίσης, το τελικό μέγεθος των καρπών είναι μικρό.
Τροφοπενία καλίου προκαλεί χλώρωση που ξεκινά από την κορυφή προς τη βάση του φύλλου και από την περιφέρεια προς τα μέσα, σταδιακά καλύπτει ολόκληρο το φύλλο, το οποίο και νεκρώνεται. Επιπλέον, η έλλειψη καλίου στην αχλαδιά έχει ως αποτέλεσμα μικροκαρπία. |
|
Τροφοπενία καλίου |
Η τροφοπενία βορίου είναι από τις σημαντικότερες στην αχλαδιά, διότι ζημιώνει ποσοτικά και ποιοτικά την παραγωγή. Προκαλεί νέκρωση βλαστών και μικροφυλλία καθώς και πτωχή έκπτυξη οφθαλμών, μάρανση ανθέων και κατά συνέπεια μειωμένη καρπόδεση. Οι σχηματιζόμενοι καρποί εμφανίζουν εσωτερική και εξωτερική φέλλωση, βυθισμένες κηλίδες και σχισίματα, ενώ αποκτούν τελικά μικρό μέγεθος και παραμορφωμένο σχήμα. |
|
Tροφοπενία βορίου |
Η τροφοπενία σιδήρου στην αχλαδιά προκαλεί μεσονεύρια χλώρωση, ενώ έντονη έλλειψη προκαλεί φυλλόπτωση, αδύνατη βλάστηση και ξηράνσεις βλαστών. Επίσης, επηρεάζει αρνητικά το τελικό μέγεθος των καρπών, οι οποίοι αποκτούν ένα έντονα πράσινο, μη φυσιολογικό χρώμα.
Η έλλειψη ψευδαργύρου στην αχλαδιά προκαλεί χλώρωση και μικροφυλλία, ενώ η τρυφερή βλάστηση αποκτά τη μορφή «σκούπας της μάγισσας», η οποία τελικά αποξηραίνεται. Η καρπόδεση και το τελικό μέγεθος των καρπών μειώνονται, παρατηρείται καρπόπτωση, ενώ οι καρποί που αναπτύσσονται είναι παραμορφωμένοι. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει και σε πλήρη ακαρπία. |
|
Τροφοπενία ψευδαργύρου |
Τροφοπενία μαγνησίου στην αχλαδιά προκαλεί χαρακτηριστική χλώρωση που αποκτά σχήμα Λ και φυλλόπτωση. Τα συμπτώματα είναι πιο εμφανή στα φύλλα των λογχοειδών.
ΘΡΕΨΗ - Βασική λίπανση
Κατά τη βασική λίπανση παρέχονται στην αχλαδιά το 35% της ποσότητας του απαιτούμενου αζώτου, όλος ο φώσφορος και το 75% του καλίου. Τύποι λιπασμάτων που περιέχουν τα 3 κύρια θρεπτικά στοιχεία Ν, Ρ, Κ σε αναλογία 1:2:4 είναι κατάλληλοι για την αχλαδιά, εκτός και αν η ανάλυση εδάφους υποδεικνύει διαφορετικά. Η βασική λίπανση διενεργείται κατά τα μέσα με τέλη χειμώνα (Δεκέμβριος-Φεβρουάριος) με διασκορπισμό και ενσωμάτωση των λιπασμάτων. Με τη βασική λίπανση μπορεί να προστεθεί το απαιτούμενο μαγνήσιο, η οργανική ουσία και ιχνοστοιχεία.
Οι προτάσεις της HUMOFERT ΑΒΕΤΕ για τη βασική λίπανση της αχλαδιάς είναι:
ΘΡΕΨΗ - Επιφανειακή λίπανση
Με την επιφανειακή λίπανση της αχλαδιάς επιδιώκεται να καλυφθούν οι επιπλέον ανάγκες της καλλιέργειας σε άζωτο και κάλιο που δε συμπεριλήφθηκαν στη βασική λίπανση αλλά και να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση οι φυσικοχημικές ιδιότητες του εδάφους. Οι υπολειπόμενες ποσότητες αζώτου και καλίου, που δε δόθηκαν κατά τη βασική λίπανση, δίνονται επιφανειακά τμηματικά. Η προσθήκη καλίου ολοκληρώνεται στο στάδιο της ταχείας ανάπτυξης του καρπού, μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Η υπολειπόμενη ποσότητα αζώτου παρέχεται σταδιακά, δίνοντας το 35% κατά το στάδιο της βλαστικής ανάπτυξης (Μάρτιο-Απρίλιο), το 15% κατά την πρώτη ανάπτυξη του καρπού (Μάιο-Ιούνιο) και το υπόλοιπο 15% μετά τη συγκομιδή και πριν τα δέντρα μπουν σε λήθαργο. Η εφαρμογή του αζώτου μετά τη συγκομιδή, που μπορεί να γίνει και διαφυλλικά όσο το φύλλωμα παραμένει ενεργό, εξασφαλίζει στην αχλαδιά τα απαραίτητα αποθέματα, τα οποία θα κινητοποιηθούν την άνοιξη και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην έναρξη της βλάστησης και την ανθοφορία. Τέλος, πολύ σημαντική για την αχλαδιά είναι η διατήρηση των εδαφικών ιδιοτήτων σε καλή κατάσταση, ενώ στην περίπτωση νέας φυτείας, καθοριστικής σημασίας είναι η σωστή εγκατάσταση των νεαρών δενδρυλλίων στο χωράφι.
Οι προτάσεις της HUMOFERT ΑΒΕΤΕ για την επιφανειακή λίπανση της αχλαδιάς είναι:
ΘΡΕΨΗ - Διαφυλλική λίπανση
Η εφαρμογή διαφυλλικών ψεκασμών με υδατοδιαλυτά και υγρά λιπάσματα και προϊόντα θρέψης στα κρίσιμα στάδια καλλιέργειας της αχλαδιάς έχει πολύ σημαντικά οφέλη. Με τις εφαρμογές αυτές παρέχονται στα δέντρα, εκτός από μακροθρεπτικά στοιχεία, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα και φυσικοί βιοδιεγέρτες, ουσίες στις οποίες η αχλαδιά ανταποκρίνεται πολύ θετικά. Η απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων από τα φύλλα είναι άμεση, η ποσότητα των εφαρμοζόμενων λιπασμάτων μικρή και επιπλέον επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εφικτός ο συνδυασμός των λιπασμάτων με τα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα, δεν προστίθεται εργατικό κόστος και καύσιμα για την εφαρμογή.
Η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ διαθέτει μεγάλη γκάμα λιπασμάτων και προϊόντων θρέψης κατάλληλων για τη διαφυλλική λίπανση της αχλαδιάς:
ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΕΣ - Ιχνοστοιχεία
Η αχλαδιά εμφανίζει τροφοπενίες σε αρκετά θρεπτικά στοιχεία, όπως βόριο, σίδηρος, ψευδάργυρος και μαγνήσιο. Για την πρόληψη των τροφοπενιών που εμφανίζονται στην αχλαδιά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μίγματα ιχνοστοιχείων που περιέχουν όλα τα απαραίτητα για τη θρέψη των φυτών ιχνοστοιχεία. Επειδή τα περισσότερα ιχνοστοιχεία των μιγμάτων βρίσκονται σε χηλική μορφή, η αφομοίωσή τους από τα δέντρα είναι πολύ γρήγορη και γι' αυτό είναι πολύ αποτελεσματικά στη μείωση της εμφάνισης τροφοπενιών.
Η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ για την κάλυψη των αναγκών σε μικροστοιχεία της αχλαδιάς προτείνει:
ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΕΣ - Βόριο
Η τροφοπενία βορίου είναι από τις σημαντικότερες στην αχλαδιά, διότι ζημιώνει ποσοτικά και ποιοτικά την παραγωγή. Προκαλεί νέκρωση βλαστών και μικροφυλλία καθώς και πτωχή έκπτυξη οφθαλμών, μάρανση ανθέων και κατά συνέπεια μειωμένη καρπόδεση. Οι σχηματιζόμενοι καρποί εμφανίζουν εσωτερική και εξωτερική φέλλωση, βυθισμένες κηλίδες και σχισίματα, ενώ αποκτούν τελικά μικρό μέγεθος και παραμορφωμένο σχήμα.
Η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ για την αντιμετώπιση της τροφοπενίας βορίου στην αχλαδιά προτείνει:
ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΕΣ - Σίδηρος
Έλλειψη σιδήρου στην αχλαδιά προκαλεί χλώρωση, φυλλόπτωση και ξηράνσεις των βλαστών, ενώ επηρεάζει αρνητικά και το μέγεθος των καρπών με αντίκτυπο στη συνολική παραγωγή.
Η HUMOFERT ABETE για την πρόληψη και αντιμετώπιση της τροφοπενίας σιδήρου στην αχλαδιά προτείνει:
ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΕΣ - Ψευδάργυρος
Η έλλειψη ψευδαργύρου στην αχλαδιά προκαλεί χλώρωση, μικροφυλλία, και αποξήρανση. Η καρπόδεση και το τελικό μέγεθος των καρπών μειώνονται, παρατηρείται καρπόπτωση, ενώ οι καρποί που αναπτύσσονται είναι παραμορφωμένοι. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει και σε πλήρη ακαρπία.
Τα σκευάσματα ψευδαργύρου που προτείνει η HUMOFERT ΑΒΕΤΕ για την καλλιέργεια της αχλαδιάς είναι:
ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΕΣ – Μαγνήσιο
Η τροφοπενία μαγνησίου στην αχλαδιά προκαλεί χαρακτηριστική χλώρωση που αποκτά σχήμα Λ και φυλλόπτωση.
Η HUMOFERT ABETE για την πρόληψη και αντιμετώπιση της τροφοπενίας μαγνησίου στην αχλαδιά προτείνει: